طراحی پارک آبی یاووژنو شامل یک فضای بازی ممتنی بر تفریحات تابستانه است که سابقاً مزرعه ذغال سنگ بوده به اجرا رسیده است. پلان پارک آبی ترکیبی از میدان های سبز و استخرهای منحنی و دوار آبی است که در شکل گیری شریان پارک نقش دارد. فضاهای پارک به واسطه سلسله مراتب بین نقاط کانونی برای طراحی فضای سبز و استخرها، دارای یک جریان حرکتی ابتدا به انتهاست، سیال مانند یک رودخانه.
زمین اصلی بازی در نقطه کانونی پارک (مرکز پارک) واقع شده است. اختلاف سطوح پروژه بواسطه سیر حرکتی و بالا پایین بودن مسیرها، حریم خصوصی را برای کاربران پارک ایجاد نموده است. پوشاندن مرز پروژه با بافت سبز و درخت هم یک عامل دیگر است که در افزایش حریم خصوصی این پارک عمومی نقش دارد. این موارد وضعیت راحتی را برای کاربران کودک ایجاد می کند تا افرادی که پیاده از کنار پارک گذر می کنند نسبت به فضای استخر دید نداشته باشند.
زمین بازی در برخی نقاط دارای جریان کم عمقی است تا کودکان بتوانند بازی های گروهی با توپ داشته باشند. اطراف زمین بازی نیمکت ها و صندلی هایی برای والدین تعبیه شده که به آنها کمک می کند هنگام بازی از بچه های خود مراقبت کنند. توپوگرافی زمین یک فرصت بی نظیر برای تعبیه عرصه های متنوع عملکردی و ضروری بود. ساختمان فنی و توالت داخل یکی از تپه های سبز رنگ تعبیه شده تا نسبت به دید دیگران پنهان باشد.
طراحی مبلمان، نیمکت و المان های پارک بر اساس اشکال منحنی غیرمعمول انتخاب گردیده و هارمونی قابل درکی با چنین کاربری پرتحرکی دارد. فضای سبز و سطوح شیب دار یک فضای عالی برای استراحت و ملاقات با دوستان می باشد تا بر روی آن دراز کشیده و به آسمان خیره شوید. پوشش سبزی که بخشی از معماری منظر این پارک و منطقه محسوب شده، نقش مهمی در تکامل پروژه داشته است. طراحی منظر با این فرض بوده که درختان ضلع جنوبی سایت حفظ شوند و ترکیب قابل درکی با پروژه داشته باشند.
اما یک بخش مهم در مورد این پارک به طراحی نورپردازی آن اختصاص دارد. نورپردازی پارک هویت مجزایی را در شب به نمایش می گذارد. نورپردازی پارک بخشی بیانگر شیریان های زنده طراحی پارک است.
منبع: archdaily.com