«نماهای جانبی» (Elevation Views)، یکی دیگر از پرکاربردترین نقشه‌های ارتوگرافیک هستند که به منظور نمایش دید از کناره‌های ساختمان مورد استفاده قرار می‌گیرند. نماهای جانبی معمولا دید ارتفاعی (نمای دید از راست، چپ، روبه‌رو و پشت) رسم می‌شوند. به زبان ساده‌تر، هنگامی که یک شخص در مقابل یک ساختمان می‌ایستد و به آن نگاه می‌کند، آن شخص در حال مشاهده یک نمای جانبی از ساختمان است.
معمولا، نقشه نماهای جانبی ساختمان در چهار جهت (مانند شمال، جنوب، شرق و غرب) تهیه می‌شوند. از اطلاعات قابل مشاهده در این نقشه‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- محدوده دور ساختمان
- بازکننده‌هایی نظیر در و پنجره
- نوع سقف
- تجسم اشیا نظیر لبه بام و لوله‌ها
- سطوح مبنا مانند سطح زمین و موقعیت طبقات
- اندازه‌گذاری‌های اصلی مانند طول و ارتفاع دیوارها
- جنس مصالح سطوح خارجی ساختمان
- مشخصه‌های بیرونی مانند عرشه‌ها، ایوان و پله‌ها
- تمام بخش‌های قابل مشاهده فونداسیون
- دیوارهای خارجی و پرداخت بام
موارد بالا، تنها بخشی از اطلاعات قابل نمایش در نقشه نماهای جانبی ساختمان هستند. با توجه هدف نقشه، امکان اضافه کردن جزئیات بسیار بیشتر در این نقشه‌ها وجود دارد. البته تهیه این نقشه‌ها با اطلاعات دقیق، نیازمند صرف زمان و هزینه نسبتا زیاد است. نقشه نماهای جانبی، مطابق با نیازهای پروژه رسم می‌شوند. برخی از اهداف تهیه این نقشه‌ها عبارت هستند از:
- تهیه به عنوان بخشی از فرآیند نقشه‌برداری ساختمان
- مستندسازی ساختمان
- بررسی گزینه‌های موجود برای طراحی داخلی و خارجی
- ارائه اطلاعات ساختمان
- تهیه به عنوان بخشی از درخواست مجوز برنامه‌ریزی
- تهیه به عنوان بخشی از درخواست تاییدیه چک‌لیست ساختمان
- بازاریابی و فروش
در گذشته، نقشه های ساختمان به صورت دستی بر روی کاغذ رسم می‌شدند. در آن دوران، نقشه‌های دوبعدی و نماهای جانبی، به عنوان نمایش استاندارد ساختمان‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفتند. امروزه، رسم اغلب نقشه‌ها به صورت سه‌بعدی و توسط نرم‌افزارهای مبتنی بر CAD یا مدلسازی اطلاعات ساختمان (BIM) صورت می‌گیرد. به این ترتیب، نقشه‌های دوبعدی از روی مدل‌های سه‌بعدی ایجاد می‌شوند.