بتن هوادار اتوکلاو شده به دلیل مزایای فراوان از محبوبیت زیادی بین سازندگان برخوردار است. از مهم‌ترین مزایای این بتن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

  • سازگاری با محیط زیست: استفاده از پسماندهای صنعتی نظیر خاکستر بادی، عدم استفاده مواد سمی، عدم تولید گازهای آلاینده و کاهش مصرف انرژی، باعث کاهش اثرات مخرب زیست‌محیطی بتن AAC نسبت به بتن‌های معمولی شده است.
  • سبکی: وزن بتن AAC حدود 25 تا 30 درصد وزن آجر و 70 درصد وزن بتن معمولی است. این ویژگی باعث کاهش باره مرده ساختمان و امکان ساخت سازه‌هایی با ارتفاع بیشتر می‌شود.
  • اجرای سریع: ساخت سازه با استفاده از بتن AAC، سرعت اجرای عملیات‌ها را به اندازه ۲۰ درصد کاهش می‌دهد. ابعاد مختلف بلوک‌های AAC، باعث کاهش نیاز به استفاده از اتصالات و وزن سبک آن‌ها، باعث افزایش سرعت جابجایی، جانمایی و ساخت می‌شود.
  • عایق حرارتی و صرفه‌جویی در مصرف انرژی: وجود حفره‌های ریز هوا در ساختار بتن AAC، آن را به یک عایق حرارتی خوب تبدیل کرده است. این ویژگی، هزینه گرمایش و تهویه سازه را کاهش می‌دهد.
  • کارایی خوب و انعطاف‌پذیری در طراحی: بتن AAC به راحتی قابل برش، حفاری، میخکوبی و شیارزنی است. به علاوه این نوع بتن، در ابعاد و شکل‌های بسیار متنوع ارائه می‌شود.
  • مقاومت در برابر آتش: بتن AAC می‌تواند حرارت مستقیم آتش با دمای ۱۶۰۰ درجه سانتی‌گراد را تا ۸ ساعت تحمل کند.
  • عایق صوتی: به دلیل ماهیت متخلخل بتن AAC، قابلیت جذب صدای آن بسیار عالی است. این نوع بتن می‌تواند صدا را به اندازه ۴۲ دسیبل کاهش دهد. این ویژگی، بتن AAC را به گزینه‌ای مناسب برای ساخت مدرسه، بیمارستان، هتل، ساختمان اداری و آپارتمان تبدیل می‌کند.
  • مقاومت در برابر ارتعاش: با کاهش وزن سازه، تاثیر بارهای لرزه‌ای نیز کاهش می‌یابد.
  • کاهش مصرف آب: در بتن AAC، برخلاف بتن معمولی، نیازی به استفاده از آب برای عمل آوری نیست.

 

معایب بتن اتوکلاو چه هستند؟

 

بتن هوادار اتوکلاو شده برای هر سازه‌ای مناسب نیست. مهم‌ترین معایب این بتن عبارت هستند از:

 

  • شکنندگی: المان‌های AAC دارای ماهیتی شکننده هستند. به همین دلیل، اجرای آن‌ها باید با احتیاط کامل انجام شود.
  • نیاز به اتصالات مخصوص: به دلیل ماهیت شکننده بتن AAC، باید از پیچ و میخ با قطر کمتر برای اتصال المان‌ها به آن استفاده کرد.
  • ضخامت بیشتر: مطابق با استاندارهای بین‌المللی، دیوارهای AAC باید با ضخامت بیشتر از دیوارهای آجری یا بتنی ساخته شوند. همین موضوع، بسیاری از سازندگان به سمت استفاده از روش‌های قدیمی و نصب پوشش‌های عایق سوق داده است.
  • هزینه ساخت بالا: با وجود کاهش هزینه‌های عملیاتی و صرفه‌جویی در مصرف انرژی، هزینه بلوک‌های AAC از بتن معمولی بیشتر است. این مسئله، هزینه جابجایی مصالح برای پروژه‌های کوچک و یا دورافتاده را افزایش می‌دهد.
  • حساس به شرایط آب و هوایی: اجرای المان‌های AAC در هوای بارانی می‌تواند باعث ایجاد ترک بعد از اتمام فرآیند نصب شود.
  • مقاومت نسبتا پایین: بتن AAC نسبت به وزن مخصوص خود، مقاومت خوبی دارد. با این وجود، مقاومت این نوع بتن بسیار کمتر از بتن معمولی است.
  • دسترسی پایین: دسترسی و تهیه بتن AAC دشوارتر از انواع دیگر بتن است.
  • نیاز به پوشش محافظ: به دلیل متخلخل بودن و قرارگیری سطح بیرونی دیوارهای AAC در معرض هوا، احتمال هوازدگی و تخریب آن‌ها زیاد است. به همین دلیل، پرداخت سطح این نوع بتن باید به همراه پوشش‌های مقاوم در برابر هوازدگی انجام شود.