تسریع کننده بتن
«تسریع کننده» (Accelerating)، به منظور بهبود نرخ افزایش استحکام یا کاهش زمان گیرش آن مورد استفاده قرار میگیرد. کلسیم کلراید به عنوان رایجترین تسریع کننده شناخته میشود. اگرچه، وجود این افزودنی در بتن میتواند احتمال خوردگی تقویتکنندههای فولادی (آرماتور) را نیز افزایش دهد. البته با تحکیم مناسب، پوشش کافی و طرح اختلاط مناسب میتوان از رخ دادن مشکلات مربوط به خوردگی جلوگیری کرد. کاربرد اصلی تسریع کننده، تغییر خواص بتن در آب و هوای سرد است.
کاهنده جمع شدگی بتن
«کاهنده جمع شدگی» (Shrinkage Reducing) یا کاهنده انقباض در حین مراحل اولیه اختلاط به ترکیب بتن اضافه میشود. این افزودنی میتواند مدت زمان جمع شدگی اولیه و بلند مدت را کاهش دهد. کاهنده جمع شدگی برای شرایطی با احتمال رخ دادن ترکهای ناشی از آب رفتگی یا وجود وجود ترکهای نامطلوب برای مسائل اقتصادی یا فنی کاربرد دارد. در برخی از موارد، این افزودنی باعث کند شدن روند افزایش مقاومت در مراحل اولیه و نهایی گیرش میشود.
روان کننده بتن
«روان کننده» (Superplasticizer)، برای ساخت یک بتن روان با اسلامپ بالا (بین 17 تا 23 سانتیمتر) به منظور استفاده در سازههایی با تقویتکنندههای زیاد به کار میرود. یکی دیگر از کاربردهای اصلی این افزودنی، ساخت بتن با مقاومت بالا در نسبت آب به سیمان 0.3 تا 0.4 است. تحقیقات نشان دادهاند که ترکیب روان کننده با اکثر سیمانها میتواند باعث افزایش کارایی شود. مانعی برای استفاده از این افزودنی به همراه حباب ساز وجود ندارد. البته در این حالت میزان حباب ساز به کار رفته نسبت به حالت معمولی بیشتر خواهد بود.
ضد خوردگی بتن
«ضد خوردگی» (Corrosion-Inhibiting)، یکی از انواع ویژه افزودنیها محسوب میشود. این افزودنی به منظور کند کردن روند خوردگی تقویتکنندههای فولادی داخل بتن مورد استفاده قرار میگیرد. ضد خوردگی میتواند میزان هزینههای ناشی از تعمیر و نگهداری سازههای بتن مسلح را در یک بازه 30 تا 40 ساله به طور قابل توجهی کاهش دهد. این نوع از افزودنیها، تاثیر کمی بر روی مقاومت نهایی دارند. با این وجود، سرعت افزایش مقاومت در مراحل اولیه گیرش را افزایش میدهند. ضد خوردگیهای ساخته شده از کلسیم نیترات، زمان گیرش را در بازههای دمایی مختلف عمل آوری کاهش میدهند. البته در صورت ترکیب این افزودنی با کندگیر کننده، اثر آن در کاهش زمان گیرش خنثی میشود.