ترمیم بتن با دوخت چیست؟
«دوخت بتن» (Concrete Stitching)، از روش‌های مرسوم برای ترمیم ترک‌های فعال بتن و کنار هم نگه داشت درزهای دال بتنی است. این روش از سادگی و دوام خوبی بهره می‌برد. دوخت بتن، تنش‌های کششی درون ترک را کنترل کرده و از گسترش بیشتر آن جلوگیری می‌کند.
برای دوخت، چندین حفره در دو طرف ترک مورد نظر حفر می‌شوند. سپس، مهاربندی دو سمت ترک با قرار دادن پایه‌های المان فلزی U شکل (مانند منگنه) درون حفره‌های متقابل و پر کردن آن‌ها توسط ملات یا اپوکسی انجام می‌گیرد. همان‌گونه که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید، طول و جهت‌گیری دوخت نسبت به امتداد ترک متفاوت است. این کار باعث توزیع مناسب بار درون بتن می‌شود. در صورت اجرای دوخت با طول و جهت‌گیری یکسان، بار در یک صفحه ثابت توزیع خواهد شد. در این حالت، اثربخشی ترمیم تحت تاثیر قرار می‌گیرد.
روکش ترمیم بتن چیست؟
«روکش بتنی» (Concrete Overlay)، پوششی با ضخامت حدود 6 میلی‌متر یا بیشتر است که به منظور ترمیم عضوهای بتنی آسیب‌دیده مورد استفاده قرار می‌گیرد. کاربرد اصلی روکش‌های بتنی برای ترمیم سطح روسازی، پیاده‌روها و به طور کلی، کف‌های بتنی آسیب‌دیده است. این روکش‌ها باعث جلوگیری از هوازدگی، فرسایش، نفوذ آب و مواد قلیایی می‌شوند. ترمیم بتن توسط این روش، ترک‌های فعال را پُر و از ایجاد ترک‌های غیر فعال جلوگیری می‌کند. به علاوه، امکان تغییر رنگ سطح بتن با استفاده از روکش‌های بتنی فراهم می‌شود.
از مواد قابل استفاده برای روکش‌های بتنی می‌توان به بتن معمولی، بتن پلیمری، اپوکسی، پلی‌استر، بتن سیلیکا فیوم و بتن پلیمری اصلاح شده اشاره کرد. این روش، ظاهر، بافت و ارتفاع سطح قبلی را تغییر می‌دهد. روکش‌های بتنی معمولا به صورت متصل، نیمه متصل و غیر متصل بر روی سطح بتن اجرا می‌شوند. ریختن، ماله‌کشی، تی‌کشی یا پاشیدن از روش‌های اجرای این روکش‌ها هستند.