مراحل اول (ترسیم پلان ستون گذاری) و دوم (محوربندی ستون‌ها) رسم نقشه فونداسیون باسکولی، برای پی‌های نواری نیز تکرار می‌شوند. برای ترسیم پلان فونداسیون نواری، عنوان خطوط آکس و فاصله بین خطوط را در خارج از محدوده ساختمان یادداشت کرده و مرکز ستون‌های مجاور را با خط‌چین به یکدیگر متصل کنید. پس از انجام این کارها، به سراغ مرحل سوم بروید.
مرحله سوم: ترسیم فونداسیون نواری
در این مرحله، با توجه به موقعیت ستون‌ها و آکس‌ها، پی نواری را مطابق ابعاد ارائه شده توسط مهندس محاسب رسم کنید. محور ستون‌های مجاور باید در مرکز پی نواری قرار داشته باشد. به عبارت دیگر، باید پی‌های میانی را به گونه‌ای رسم کنید که عرض آن‌ها از دو طرف نسبت به محوربندی ستون‌ها یکسان باشد. همجواری با ساختمان‌های مجاور، ابعاد پی در کناره‌ها را محدود می‌کند. به همین دلیل، امکان تفاوت بین عرض پی‌های کناری با عرض پی‌های میانی وجود خواهد داشت. ابعاد پی‌های کناری نیز با محاسبه میزان بار وارده و مقاومت زمین تعیین می‌شود. این پی‌ها را باید به گونه‌ای رسم کنید که لبه آن‌ها بر لبه محدوده ساختمان منطبق باشد و از آن خارج نشود.
مرحله چهارم: پخ زدن گوشه‌ها
محل اتصال پی‌های نواری در مرحله قبل به صورت تیز است. این مسئله می‌تواند تمرکز تنش برشی در نواحی مذکور را افزایش دهد. به همین دلیل، معمولا محل اتصال پی‌ها در ترسیم پلان فونداسیون نواری پخ زده می‌شود (تصویر زیر). این کار، مقاومت برشی را در تقاطع پی‌ها افزایش می‌دهد.
مرحله پنجم: ترسیم بتن مگر
بتن مگر، بتن پاکیزگی یا بتن رگلاژ، بتنی با عیارکم است که به منظور ایجاد سطح صاف و تراز مورد استفاده قرار می‌گیرد. به مانند ترسیم پلان فونداسیون منفرد، به اندازه 10 سانتی‌متر از لبه پی‌ها فاصله بگیرید و محدوده اجرای بتن مگر را رسم کنید. سپس، محل خاکریزی را هاشور بزنید. خطوط اضافی در محل‌های تلاقی المان‌های مختلف را با در نظر گرفتن هم‌سطح بودن یا نبودن آن‌ها پاک کنید.
مرحله ششم: تیپ بندی فونداسیون و تکمیل اطلاعات پلان
در مرحله آخر ترسیم پلان فونداسیون نواری، تیپ‌بندی پی‌های نواری و تکمیل اندازه‌گذاری نقشه انجام می‌شود. در این مرحله باید فاصله بین آکس‌ها را اندازه‌گیری کرده و اندازه طولی و عرضی پلان را بر روی خط اندازه یادداشت کنید. علاوه بر این باید کدهای ارتفاعی سطوح غیر هم سطح را نیز در محل‌های مناسب نمایش داد.