معماری: Francesc Rife Studio
موقعیت: والنسیا، اسپانیا
سال: 2017

سبک آرت دکو یا هنر تزئینی در هنرهای تجسمی بسیار تاثیر گذار است و اولین بار در سال 1920 در فرانسه پا به عرصه هنر و معماری گذاشت. با گذر زمان در بین کشورهای اروپایی و غیر اروپایی رواج پیدا کرد و علاقمندان خاص خود را جست. ویژگی های اصلی این سبک رنگ ها قوی، فرم های هندسی و گاهی تزئینات مبالغه آمیز می باشد که در این میان نقش مایه های ارگانیک سنتی با طرح ها و تولید ماشینی که دستاورد این دوره تاریخی می باشد ترکیب شده اند.

 

چالش طراحی نه تنها به دلیل زیبایی شناسی هنر دکو بلکه با توجه به ایجاد فضا از یک پوچی بوده است. طراح در اینجا با حفظ دیوار های آجری اکسپوز حس نوستالژی از فضا را به مشتریان القا می کند و به برقراری ارتباط افراد با فضا کمک به سزایی کرده است. استفاده از شبکه های چوبی عمودی روی بخش هایی از دیوار باعث تقویت بصری و برجسته تر شدن دیوارهای اکسپوز نیز شده است و می توان گفت به نوعی سنت و مدرنیته باهم عجین شده اند. ورودی رستوران به عنوان یک فضای انتقالی طراحی شده که با 10 تصویر هنری اشغال شده و علاوه بر قرار دادن مشتریان در یک محیط هنری، آن ها را به داخل فضای رستوران همراهی می کند.

 

نورپردازی فضای رستوران به گونه ای است که در طول روز نورهای طبیعی به صورت خطی وارد فضا می شوند و در تاریکی شب از طریق منابع نوری غیرمستقیم روشن می شود. همچنین به عنوان حمایت از نورپزدازی فنی، چندین روشنایی تزئینی در امتداد سالن قرار گرفته است.